«Κινητές Υπηρεσίες: Τεχνολογικά & Νομικά Ζητήματα»

H Ημερίδα διοργανώνεται από τοΕπιστημονικό Συμβούλιο για την Κοινωνία της Πληροφορίας

Υπό την αιγίδα τουΥπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών

Με την υποστήριξη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Λόγω της ταχύτατης διείσδυσης στην ελληνική αγορά των νέων τεχνολογιών ασύρματων και κινητών επικοινωνιών, καθώς και της εν γένει ανάγκης για καθολική προσβασιμότητα, οι υπηρεσίες «κινητών χρηστών» προβλέπεται να αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος του τρόπου που επικοινωνούμε, πληροφορούμαστε, συναλλασσόμαστε και διασκεδάζουμε. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ημερίδα της ΕΣΚτΠ έχει ως στόχο να αναδείξει τα τεχνολογικά και νομικά ζητήματα που προκύπτουν από τη χρήση των νέων κινητών υπηρεσιών.
Η συμμετοχή σας στην εκδήλωση θα συνεισφέρει σημαντικά στην προσπάθειά μας να απαντήσουμε αποτελεσματικά στις προκλήσεις των καιρών.
Αντικείμενο της Ημερίδας είναι η ανάδειξη των δυνατοτήτων και των τεχνολογικών εξελίξεων στον τομέα των κινητών υπηρεσιών, οι ενδεχόμενες απειλές για την ασφάλεια των υπηρεσιών και τα δικαιώματα του χρήστη και τέλος, οι νομικές απαιτήσεις για την παροχή ασφαλών και αξιόπιστων υπηρεσιών.
Θέματα:
Υπηρεσίες με επίγνωση του περιβάλλοντος.
Κοινότητες συνδρομητών κινητών υπηρεσιών για ανάληψη συντονι-σμένων δράσεων.
Κακόβουλες επιθέσεις μέσω κινητών τηλεφώνων.
Κινητές Υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Ανάλυση ψηφιακών πειστηρίων σε κινητές συσκευές τρίτης γενιάς.

http://www.scis.aua.gr/

http://scis.aua.gr/mobi/index.htm

Η Σαλαμίνα αποκτά το μουσείο της

Το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού κόλπου με μεγάλη ιστορία που κουβαλάει από την αρχαιότητα, πατρίδα του βασιλιά Αίαντα και του τραγικού ποιητή Ευριπίδη, ο τόπος όπου έγινε η ναυμαχία των Ελλήνων κατά των Περσών το 480 π.Χ., αποκτά μέχρι το τέλος του χρόνου επιτέλους το μουσείο του. Γιατί βέβαια τα 80 τ.μ. που θεωρούνται έως σήμερα μουσείο δεν μπορούν να αναδείξουν στο ελάχιστο την ιστορία της Σαλαμίνας, αλλά και των ανασκαφικών ευρημάτων που διαρκώς αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Από το Σπήλαιο του Ευριπίδη στα Περιστέρια, που αποκάλυψε ο Γιάννης Λώλος, μέχρι τη μυκηναϊκή ακρόπολη στα Κανάκια.
Όμως κι όσα συμβαίνουν χρόνια στην περιοχή δεν τιμούν την ιστορία της. Δεν είναι μόνο τα ναυπηγεία αλλά και οι γύρω λόφοι που μεταμορφώνουν κατά καιρούς σε σκουπιδότοπο οι σύγχρονοι Ελληνες. Απ’ αυτή τη στάση απαξίωσης δεν γλίτωσε ούτε ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων. Πολλές φορές έμοιαζε με σκουπιδότοπο, ενώ η εφορεία ερχόταν σε δύσκολη θέση με την περιοχή, που ακόμη δεν έχει αποχαρακτηριστεί από λιμενική ζώνη του ΟΛΠ, για την πολυσυζητημένη απαλλοτρίωση που όλα δείχνουν πως είναι ανέφικτο να προχωρήσει χωρίς πολιτική βούληση.

Για πρώτη φορά
Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας θα στεγαστεί στο 1ο Καποδιστριακό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο ανακαινίστηκε γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Η μουσειογραφική μελέτη (συντάχθηκε από τους Τρ. Κάτουλα, Μ. Γιαννοπούλου, Μ. Σκουλούδη, Γ. Γιαρμενίτη) προβλέπει εκθεσιακούς χώρους σε εμβαδόν 340 τ.μ. και περίπου 500 εκθέματα. Στις τρεις αίθουσες, όπως λέει στην «Κ» η προϊσταμένη της ΚΣΤ΄ εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Εφη Λυγκούρη, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει εκθέματα από την προϊστορική εποχή έως τα βυζαντινά χρόνια. Μάλιστα, πολλά βγαίνουν για πρώτη φορά όπως ο μελαμβαφής σκύφος με το όνομα του Ευριπίδη, το χάλκινο έλασμα με ιερογλυφική γραφή, το σπανιότατο δακτυλιόσχημα περίαπτο, λευκές λήκυθοι κ.ά.
Αναλυτικότερα, στην πρώτη αίθουσα έχουμε ευρήματα από οικισμούς και νεκροταφεία της Προϊστορικής περιόδου, με όστρακα και λίθινα εργαλεία της Νεολιθικής εποχής από τις ανασκαφές στο Γκλίνανι, αλλά και ευρήματα Πρωτοελλαδικής και Μεσοελλαδικής περιόδου από τις θέσεις Μερτζάνι και Σκλάβου. Επίσης υλικό από την ακρόπολη στα Κανάκια, από το Σπήλαιο του Ευριπίδη και το ελληνιστικό Ιερό του Διονύσου.
Η δεύτερη αίθουσα περιλαμβάνει αντικείμενα από τους Γεωμετρικούς χρόνους έως τους Πρωτοβυζαντινούς καθώς και ομάδα μαρμάρινων επιτύμβιων στηλών του 4ου αι. π.Χ. Στον αύλειο χώρο του κτιρίου ο επισκέπτης θα μπορεί να θαυμάσει επιτύμβια μνημεία των κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, ενώ η έκθεση θα κλείνει στην υπερυψωμένη αίθουσα με υλικό ιστορικού χαρακτήρα. Αποσπάσματα ιστορικών κειμένων, χάρτες και σχεδιαστικές αναπαραστάσεις για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, υλικό για τον Ευριπίδη και τη σχέση του με τη Σαλαμίνα, νομίσματα από διάφορες ανασκαφές στο νησί, αλλά και μια ερμαϊκή στήλη, ορόσημο ιδιωτικού κτήματος. Στην αίθουσα αυτή θα υπάρχει χώρος και για εκπαιδευτικά προγράμματα. Το έργο που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου είναι ενταγμένο στο Γ΄ ΚΠΣ.

Τα προβλήματα
«Είναι μια φορτισμένη περιοχή. Η εφορεία θέλει να προβληθούν η ιστορική σημασία του νησιού, οι αρχαιότητες της περιοχής και η σημασία τους». Η κ. Λυγκούρη βέβαια παραδέχεται ότι η εικόνα που παρουσιάζει ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων δεν είναι αυτή που ταιριάζει στην ιστορία του χώρου. «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε εκεί. Να διαμορφωθεί δηλαδή και να αναδειχτεί ο χώρος αν δεν περιέλθει στο ελληνικό Δημόσιο. Πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε να σταματήσει η λειτουργία των ναυπηγείων. Σας θυμίζω ότι η θαλάσσια περιοχή είναι κηρυγμένη ενώ η περιοχή της Κυνόσουρας, που έχουμε τον Τύμβο και τα Αμπελάκια, η αρχαία δηλαδή πόλη της Σαλαμίνας, έχουν χαρακτηριστεί αδόμητη ζώνη Α΄».
Πάντως, η Σαλαμίνα δεν είναι η υποβαθμισμένη περιοχή με τη λυματολάσπη και τα ναυπηγεία που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος. Διαθέτει ένα καταπληκτικό δάσος που σε οδηγεί στα Κανάκια και υπέροχα τοπία. Όταν λειτουργήσει με το καλό το μουσείο, είναι ευκαιρία να ανακαλύψουμε και το καλό πρόσωπο του νησιού μέχρι η Πολιτεία να ξεδιαλύνει τα υπόλοιπα...


ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25/03/08

Οι πρωτοπόροι «νεολαίοι» στον 20ό αιώνα

Ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες συζητούν για τα κοινωνικά και πολιτισμικά αίτια που διαμόρφωσαν πολιτικούς χώρους και γενιές

Του Σπύρου Ι. Ασδραχά

Επηρέασαν και επηρεάστηκαν, καθόρισαν και καθορίστηκαν, ενέπνευσαν και εμπνεύστηκαν. Ο λόγος για τις ελληνικές πολιτικές νεολαίες αλλά και για την παρουσία της νέας γενιάς συνολικά στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στη μεταπολεμική Ελλάδα. Οι «νεολαίοι», όπως καθιερώθηκε να λέγονται οι νεανικές οργανώσεις των κομμάτων, συμβολοποίησαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τις δύσκολες περιόδους της μεταπολεμικής και της μετεμφυλιακής Ελλάδας το κόστος της συμμετοχής, της θυσίας, των ιδανικών, των αναζητήσεων και των συγκρούσεων. Τις διαδρομές, τις αιτίες, τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά αίτια που διαμόρφωσαν πολιτικούς χώρους και γενιές θα συζητήσουν νεότεροι και παλαιότεροι ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες στο τετραήμερο συνέδριο που διοργανώνουν τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα «Η ελληνική νεολαία στον 20ό αιώνα».

Ενα συνέδριο στο οποίο χωρούν όλα τα μορφώματα της ελληνικής νεολαίας στο διάστημα αυτών των εξήντα τόσων χρόνων: Οι επαγγελματίες επαναστάτες, οι ΕΑΜίτες, οι νεανικές συλλογικότητες της Αντίστασης, ο Ρήγας Φεραίος, ο Σωτήρης Πέτρουλας, οι Λαμπράκηδες, αλλά και οι θρησκευτικές νεολαίες, ο προσκοπισμός, οι φυλές του ποδοσφαίρου, τα Μάταλα και ο «λερός τουρισμός», τα κινήματα της νεολαίας στον χώρο του πολιτισμού τη δεκαετία του ’60, οι ροκάδες, οι πανκ, η «γενιά της Αλλαγής» και τα Εξάρχεια. Μια ακτινογραφία της πολιτικής και πολιτισμικής Ελλάδας το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα μέσα από τις συμπεριφορές και τις δράσεις της κάθε φορά νεολαίας.

Προσπαθώ να απαντήσω στα ζητήματα που μου ετέθησαν για το Συνέδριο των ΑΣΚΙ (26-29 Μαρτίου 2008) και την έκθεση τεκμηρίων που το συνοδεύει. Αρχίζω από την ίδια την έννοια της νεότητας (ή, συνωνύμως, της νεολαίας) ως κοινωνικής και συνάμα ιστορικής κατηγορίας: δεν θα επαναλάβω όσα πλέον έχουν γίνει κοινό κτήμα για τη μεταβλητότητα της έννοιας (και κατάστασης) αυτής ούτε θα αναφερθώ στην ιστοριογραφική της χρήση· θα τονίσω μόνο ότι η σύνδεση του πολιτικού με το ηλικιακό νοηματοδοτεί ιδιαιτέρως το δεύτερο και το ανάγει σε σχεδόν αυτόνομο πεδίο ιστορικής παρατήρησης και ερμηνείας. Στην ουσία της, η θεματική του Συνεδρίου αναδεικνύει αυτή τη συνάφεια πολιτικού και ηλικιακού με προφανούς αποδεικτικότητας παράδειγμα, την ελληνική νεολαία του 20ού αιώνα. Ωστόσο, η αναγωγή στο πολιτικό συνεπάγεται μια διασάφηση: δεν πρόκειται για μιαν ενιαία νεολαία, αλλά για νεολαίες, δηλαδή για μερικευμένες ως αντιθετικές εντάξεις των νεανικών ηλικιών στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της ιστορικής τους στιγμής· πρόκειται για νεολαίες που, παρά τους σταθερούς χαρακτήρες τους, μοιράζονται ανάμεσα στις κοινωνικές αδράνειες και δυναμικές: σε ποιο βαθμό και κατά ποιες χρονικότητες εναπόκειται στην ιστορική έρευνα να το δείξει – και εννοώ μιαν έρευνα που αξιοποιεί όλα τα αναλυτικά εργαλεία των κοινωνικών επιστημών.


Το ανθρώπινο δυναμικό
Τώρα, ένα γενικό σχόλιο ως προς το ανθρώπινο δυναμικό του Συνεδρίου, ως προς την πυραμίδα των ηλικιών των ομιλητών: με εξαίρεση τις ανώτατες κλίμακές της και, εξυπακούεται, τις κατώτερες, αντιπροσωπεύονται όλες οι άλλες, από τους απόμαχους της θεσμοθετημένης εργασίας ώς τους σημερινούς μεταπτυχιακούς φοιτητές. Τούτο σημαίνει ότι μιλούν για τη νεότητα άτομα που τη βιώνουν ως απόμακρη ή κοντινή ανάμνηση και άτομα που τη βιώνουν (ή την υφίστανται) ως παρόν· μιλούν με μιαν όμως κοινή προϋπόθεση: δεν καταθέτουν προσωπικές μαρτυρίες ούτε αυτοβιογραφούνται (ή, πιο του συρμού, «εγω-ιστορούν»), αλλά ερευνούν και θέλουν να ερμηνεύσουν, στηριζόμενοι σε ένα κοινό και διαχρονικότερο πνευματικό κεκτημένο, δηλαδή τους τρόπους με τους οποίους προάγεται η ιστορική κατανόηση. Αυτοί οι τρόποι υποσημαίνουν το αυτόδηλο, αλλιώς την ύπαρξη, τη γνώση, την οργάνωση της πληροφορίας με αιτούμενο την κατανόησή της ή τη συστηματοποίησή της εν όψει της κατανόησης αυτής· ως προς την τελευταία η μακραίωνη αρχειακή διαχείριση έχει κρυσταλλώσει κανόνες που δεν χρειάζεται να αναμορφωθούν, αλλά μόνο να προσαρμοσθούν στις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνικής που φέρνει το, μάλλον πομπώδες, όνομα της κοινωνίας της πληροφορίας. Δεν πρόκειται να αναχθώ σ’ αυτό το μείζον ζήτημα· το συνδέω, ωστόσο, με ένα άλλο από όσα μου ετέθησαν· πρόκειται για το τεκμηριωτικό εύρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας.


Το Αρχειοτάξιο
Εξειδικευμένες καταγραφές στο περιοδικό τους, το Αρχειοτάξιο, και πλείστες όσες άλλες μαρτυρούν αυτό το εύρος· τμήμα τους έχει περάσει στο Διαδίκτυο με την οικονομική αρωγή κοινοτικών προγραμμάτων, ένα από τα οποία προσδιόρισε και το Συνέδριο στο οποίο αναφερόμαστε. Δεν είναι η στιγμή της αποτίμησης αυτών των κοινοτικών συμβόλων (και καθορισμών) για την ύπαρξη των ΑΣΚΙ· δεν μπορώ, ωστόσο, να αποσιωπήσω την πτωτική έως καταστροφική συμβολή των υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού, την τείνουσα, αλλιώς, στο μηδέν συμβολή του Δημοσίου. Για όλα αυτά ίσως έρθει η ώρα να μιλήσουμε, έστω και μόνο για να καταθέσουμε, χωρίς φυσικά να αποσιωπήσουμε τα αντίθετα παραδείγματα, όσα έρχονται από τις ατομικές βουλήσεις, ανάμεσα στις οποίες και οι αρωγές ενίων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Τώρα όμως αξίζει να επισημανθεί μια ποιοτική ιδιότητα των ΑΣΚΙ, φανέρωμα της οποίας είναι, ανάμεσα στα άλλα, και το Συνέδριο, για το οποίο κάνουμε λόγο.


Ιστορικός προβληματισμός
Θέλω να πω ότι τα ΑΣΚΙ δεν είναι μόνο ένας αρχειακός τόπος, όπου αποθησαυρίζεται τεκμηριωτικό υλικό, ταξινομείται, καταλογογραφείται ή ευρετηριάζεται και προσφέρεται στην ιστορική έρευνα, δεν είναι μόνο τα ανοιχτά κομματικά αρχεία που οραματίστηκε και πραγμάτωσε ο Φίλιππος Ηλιού· είναι και η λογική και πρακτική τους εκβολή που ο ίδιος τις εκλαμβανόταν ως αυτόδηλα: τα ΑΣΚΙ είναι, συγχρόνως και εγγενώς, ένα πεδίο ιστορικού προβληματισμού, για την πραγμάτωση του οποίου προσφέρουν τις τεκμηριωτικές προϋποθέσεις. Και το αυριανό Συνέδριο και τα προηγούμενα, όσα είχαν οργανώσει ή συμμετάσχει σ’ αυτά, και τα δημοσιεύματά του, και οι εκθέσεις του, όλα μαζί αποδεικνύουν τη σύνδεση της τεκμηρίωσης, αρχειακής και έντυπης, με το αίτημα της ιστορικής ερμηνείας: δεν είναι, προφανώς, προκαθορισμένη από μεθοδολογικά στερεότυπα ή θεωρητικές προτεραιότητες της πολιτικής και διανοητικής συγκυρίας, μολονότι μπορεί να συμβαίνει να εμφιλοχωρούν και εκείνα και αυτές· τα ΑΣΚΙ, πάντως, φρόντισαν να «διεμβολίσουν» τις τυπικότητες των δοτών προγραμμάτων καταγραφής των τεκμηριωτικών τους δεδομένων… Ελπίζω ότι το Συνέδριό τους θα δείξει την ιστοριογραφική επίπτωση αυτού του «διεμβολισμού».

Τετραήμερο επιστημονικό συνέδριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Νεότεροι και παλαιότεροι ιστορικοί θα πάρουν μέρος στις τετραήμερες εργασίες του μεγάλου συνεδρίου που διοργανώνουν τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) από 26-29 Μαρτίου στο Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τίτλος του «Η ελληνική νεολαία στον 20ό αιώνα. Πολιτικές διαδρομές, κοινωνικές πρακτικές και πολιτιστικές εκφράσεις». Η έναρξη θα γίνει στις 26/3 στις 6 μ.μ. με την εισηγητική ομιλία του Σπύρου Ασδραχά, ενώ ιδιαίτερη θέση στις εργασίες του συνεδρίου θα έχει η παρουσίαση της ψηφιοποίησης των αρχειακών σειρών και των τεκμηρίων (90.000 σελίδες) από τις συλλογές των ΑΣΚΙ για τη νεολαία από το 1940 ώς το 1974. Στη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Μετεμφυλιακές πραγματικότητες και οι δρόμοι της Αριστεράς (1950-1967)».
- «Η νεολαία στον 20ό αιώνα. Ιστοριογραφικές καταγραφές και θεωρητικές προσεγγίσεις» (26/3, στις 8.15 μ.μ. Ομιλητές: Σπύρος Ασδραχάς, Γιάννης Γιαννουλόπουλος, Χριστίνα Κουλούρη, Σεραφείμ Σεφεριάδης, συντονιστής Αντώνης Λιάκος).
- «Αμφισβήτηση και νεολαία. Ζητήματα θεωρίας και μεθόδου» (27/3, στις 7.15 μ.μ. Ομιλητές: Αγγελος Ελεφάντης, Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Αλκης Ρήγος, Θανάσης Σκρουμπέλος, συντονιστής Ηλίας Νικολακόπουλος).
- «Νέες γυναίκες και πολιτική» (29/3 στις 7.30 μ.μ. Ομιλήτριες: Αγγέλικα Ψαρρά, Μαρία Ηλιού, Μάρω Παντελίδου-Μαλούτα, συντονίστρια Εφη Αβδελά) είναι τα τρία μεγάλα στρογγυλά τραπέζια που θα φιλοξενηθούν στις εργασίες του συνεδρίου, ενώ θα συζητηθούν τα εξής θέματα: «Μορφές πολιτικής στράτευσης: τα πρόσωπα και οι οργανώσεις», «Νεολαία και σύγχρονα κοινωνικά κινήματα», «Φοιτητικό κίνημα: διαδρομές και ιστοριογραφία», «Κοινωνία και νεολαία», «Αθλητισμός: νεολαία και σώμα», «Ιστορίες της νεολαίας και λογοτεχνικές αναπαραστάσεις», «Νέες γυναίκες και πολιτική».

Hμερομηνία : 23/3/08

www.kathimerini.gr

"Η Ελληνική Νεολαία στον 20ο αιώνα. Πολιτικές διαδρομές, κοινωνικές πρακτικές και πολιτιστικές εκφράσεις"

Τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) διοργανώνουν τετραήμερο επιστημονικό συνέδριο, από 26 έως 29 Μαρτίου 2008, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα) με τίτλο "Η Ελληνική Νεολαία στον 20ο αιώνα. Πολιτικές διαδρομές, κοινωνικές πρακτικές και πολιτιστικές εκφράσεις".
Η έναρξη του συνεδρίου θα γίνει στις 26 Μαρτίου, στις 6 μ.μ., με την εισηγητική ομιλία του Σπύρου Ασδραχά. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα φιλοξενηθούν τρία μεγάλα στρογγυλά τραπέζια. Πιο συγκεκριμένα:- 26 Μαρτίου (ώρα 8.15 μ.μ.): "Η νεολαία στον 20ο αιώνα. Ιστοριογραφικές καταγραφές και θεωρητικές προσεγγίσεις". Ομιλητές: Σπύρος Ασδραχάς, Γιάννης Γιαννουλόπουλος, Χριστίνα Κουλούρη, Σεραφείμ Σεφεριάδης, συντονιστής Αντώνης Λιάκος.- 27 Μαρτίου (ώρα 7.15 μ.μ.): "Αμφισβήτηση και νεολαία. Ζητήματα θεωρίας και μεθόδου". Ομιλητές: Άγγελος Ελεφάντης, Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, Άλκης Ρήγος, Θανάσης Σκρουμπέλος, συντονιστής Ηλίας Νικολακόπουλος.- 29 Μαρτίου (ώρα 7.30 μ.μ.): "Νέες Γυναίκες και Πολιτική". Ομιλήτριες: Αγγέλικα Ψαρά, Μαρία Ηλιού, Μάρω Παντελίδου-Μαλούτα, συντονίστρια Έφη Αβδελά.Επιπλέον, στο εν λόγω συνέδριο θα συζητηθούν και άλλα θέματα όπως: "Μορφές πολιτικής στράτευσης: τα πρόσωπα και οι οργανώσεις, "Νεολαία και σύγχρονα κοινωνικά κινήματα", "Φοιτητικό κίνημα: διαδρομές και ιστοριογραφία", "Κοινωνία και Νεολαία", "Αθλητισμός: νεολαία και σώμα", "Ιστορίες της νεολαίας και λογοτεχνικές αναπαραστάσεις". Τέλος να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην παρουσίαση της ψηφιοποίησης των αρχειακών σειρών και των τεκμηρίων από τις συλλογές των ΑΣΚΙ για τη νεολαία από το 1940 έως το 1974, ενώ παράλληλα θα λειτουργήσει έκθεση φωτογραφίας με τίτλο "Μετεμφυλιακές πραγματικότητες και οι δρόμοι της Αριστεράς (1950-1967)".
Πηγές:
- Ιστοσελίδα ΑΣΚΙ.
- Εφημερίδα "Η Καθημερινή".


http://doragiannaki.blogspot.com