Οι άριστοι οιωνοί και η επαχθής κληρονομία

* Παραλαμβάνει σοβαρές εκκρεμότητες, οι περισσότερες από τις οποίες χρονολογούνται από δεκαετίες

Ι. Μ. ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ

Μετά τη διαβεβαίωσή Του ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας και την κατά την εκκλησιαστική τάξη ενθρόνισή Του ανέλαβε και τυπικώς τα καθήκοντά του ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ο εκλεγείς με απόλυτη πλειονοψηφία ήδη από τη δεύτερη ψηφοφορία από Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος Β'.

Το πρώτο δείγμα γραφής του νέου Αρχιεπισκόπου στις συγκρατημένες και συγκροτημένες δηλώσεις του στα μέσα ενημερώσεως αφορούσε και ταυτοχρόνως έτεμνε δύο κομβικά ζητήματα, τον απόλυτο σεβασμό του επισκοποσυνοδικού συστήματος και τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος κατέστησε δηλ. σαφές ότι είναι ίσος μεταξύ ίσων, Μητροπολίτης της εκκλησιαστικής επαρχίας των Αθηνών και απλώς πρόεδρος των κεντρικών διοικητικών οργάνων της Εκκλησίας. Με τον τρόπο αυτό κατέδειξε τον απόλυτο σεβασμό του τόσο στον Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1850, με τον οποίο ανακηρύχθηκε η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, όσο και στην αντίστοιχη Πράξη του 1928, με την οποία Μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου δόθηκαν επιτροπικώς προς διοίκηση εν τοις επί μέρους στην Εκκλησία της Ελλάδος, διατηρουμένου του επ' αυτών ανώτατου κανονικού δικαιώματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Οι οιωνοί, λοιπόν, υπό τους οποίους αναλαμβάνει ο νέος Αρχιεπίσκοπος τα καθήκοντά του είναι άριστοι.

Παραλαμβάνει όμως και σοβαρές εκκρεμότητες, οι περισσότερες από τις οποίες χρονολογούνται από δεκαετίες. Περιορίζομαι εδώ να σημειώσω, όλως αδρομερώς, τις μείζονες που αφορούν στο ευρύτερο πλαίσιο των σχέσεων Εκκλησίας - Πολιτείας.

* Το ζήτημα της μοναστηριακής περιουσίας, στο οποίο η Σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο του 1988 είχε τελικώς την ίδια τύχη με την αντίστοιχη του 1952, δηλ. δεν εφαρμόστηκε ποτέ, έτσι ώστε να επικρατεί πλήρης ανασφάλεια δικαίου και συναλλαγών...

* Το ζήτημα της εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως, όπου η ανωτατοποίηση των Ανώτερων Εκκλησιαστικών Σχολών δημιούργησε σοβαρά προβλήματα συνταγματικότητας, όπως αποδεικνύει η επιστροφή των εκτελεστικών του νόμου προεδρικών διαταγμάτων από το Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και οι δυσκολίες στην επάνδρωση με φοιτητές και στελέχωση με προσωπικό των Ανώτατων αυτών Ακαδημιών...

* Το ζήτημα της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, όπου το νομοσχέδιο που εκκρεμεί προς ψήφιση συνάντησε ήδη σοβαρές αντιδράσεις τόσο στους κόλπους της Ιεραρχίας όσο και από την πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου...

* Το ζήτημα της δυνατότητας θέσεως σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια απομακρύνσεως από τον θρόνο Μητροπολιτών με απόφαση της Διαρκούς Ι. Συνόδου που εισήχθη με προφανώς αντισυνταγματική και αντικανονική τροποποίηση του Καταστατικού Χάρτη το 1981...
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι βαθύς γνώστης όλων αυτών των προβλημάτων. Και με τη σύνεση και τη σοφία που τον διακρίνουν είναι σε θέση να προωθήσει λύσεις. Ισως μάλιστα για κάποια από τα εκκρεμή ζητήματα τοποθετηθεί και κατά τον ενθρονιστήριο λόγο Του, ο οποίος δεν είναι βέβαια γνωστός την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές.

Ευελπιστούμε!

Ο κ. Ι. Μ. Κονιδάρης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το ΒΗΜΑ, 17/02/2008 , Σελ.: A19